Во времето на Гоце Делчев

One of the most striking figures of the Macedonian revolutionary movement and its chief ideologist, was Goce Delcev. He matured into a real revolutionary , broad-minded and clear-sighted, person who became a synonym for the uncompromising, brave and honest freedom fighter.
Born on 23 January 1872 in Kukus, he continued his education in Salonika, thus entering the world of science, literature and the first socialist ideas. He showed a wide interest in areas of social science, history, philosophy, socialist, and politics. His formation was influenced by educational ideas from the 18th century, bourgeois revolutions, the Paris Commune, and Russian revolutionary and democratic literature. He read the works of Marks, Engels, Kautsky, Chernyshevsky, Dobrolyubov, Herzen and others; a particularly deep impression was left on him by the views of Pisarev, which helped later to form his own.
Goce Delcev was not only a fearless revolutionary and patriot, devoted to improving the lot of his people, he was also a great visionary. He took a very cosmopolitan view of the world: " I see the world as an arena where the cultures of all nations compete ". This extremely humane message (which is still valid today), was typical of this great revolutionary humanist.
When Goce Delcev was killed on 4 May 1903 in the village of Banica near Stip, news of his death came as a painful blow to the whole of Macedonia.

Американците пишуваат за Гоцета.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Имате и Гоце Делчев блог. http://gdflash.blog.com.mk/

Бреј!!!!!!!И Американците почнале да пишуваат за Гоце

БРАВО ЛЕКИ ФОРУМОТ ТИ Е СУПЕР

нешто на македонски

Оригиналниот ракопис со биографијата на Гоце Делчев напишан од Ѓорче Петров е пронајден неодамна и по многу перипетии за прв пат по 84 години ќе биде објавен во Македонија. Приказната за овој исклучително значаен историски документ од 1919 година е возбудлива безмалку како животите на Ѓорче и Гоце, двајцата најголеми македонски револуционери, блиски соработници и пријатели, кои уште современиците ги нарекувале "умот и срцето на Македонија".
"Вест" доби ексклузивна можност да го прелиста овој документ стар 84 години и пренесувајќи ја во факсимил првата и втората страница да и овозможи на македонската јавност своевиден личен допир со Ѓорче и Гоце.
Ракописот го пронајде правнукот на Ѓорче Петров, др Здравко Тројачанец од Скопје, во оставнината на татка си Методија, инаку внук од брат на Ѓорче.
Имено, Методија е син на Спиро Петров, 10 години постариот брат на Ѓорче Петров. Тој од 1919-21 студирал новинарство во Софија и му бил личен секретар на чичко му Ѓорче Петров. Кога Ѓорче бил убиен на 28 јуни 1921 во Софија од бугарскте врховисти, Методија имал 25 години и на погребот јавно и гневно рекол дека ќе го одмазди чичко си. Му рекле да бега од Софија оти ќе го заколат. Избегал во Берлин, го сменил презимето од Петров во Тројачанец, и таму завршил медицина со стоматологија.
Методија цел живот пасионирано собирал се што имало од архивата на Ѓорче Петров - документите, ракописите и фотографиите.
Пронајдениот оригинален ракопис на Ѓорче Петров е неговата беседа за Гоце Делчев одржана во Софија во 1919, по повод 16-годишнината од смртта на Делчев, на комеморација што во софискиот Воен клуб ја организира македонската група студенти.
Ракописот е насловен "Гоце Делчев и значението му в македонската револуционерна организација". Тој е првата верзија на текстот, на бугарски јазик, има 70 страници на шпартани табаци со густо испишан текст со ситен ракопис од раката на Ѓорче, со поправки и додавања странично. Ѓорче потоа го има препишано овој текст и конечата верзија има една страница повеќе. Методија Тројачанец ги чувал и двете верзии на оригиналниот ракопис, а самиот направил препис на конечната верзија.
Но, во 1971 година Ѓорчевиот ракопис со конечната верзија на беседата се украдени од домот на Методија во Скопје - едноставно ги снемало од ташната во која тој ги чувал сите документи за Петров. И тоа, ракописот е единственото нешто што е земено од ташната.
"Татко ми умре со мислата дека му е од дома украден ракописот од Ѓорчевата биографија за Гоце Делчев", раскажува син му др- Здравко Тројачанец.
Методија почина во 1981, а др Здравко вели дека семејството иако знаело дека има ваков ракопис го немале видено се до неодамна, откако по смртта на мајка си, тој почнал да ја средува архивата од оставнината на Методија. Тој сега врз основа на преписот од татка си направи превод на Гоцевата биографија од Ѓорче и тоа во книга ќе го издаде скопска "Култура" во едицијата за 100 години Илинден. За жал, ќе го издаде само преведениот текст, а не сосе факсимилите од оригиналниот ракопис.
"А, бе Ѓорче, пиши ти, оти мене не ме бидува за перото", ќе му рече Делчев во една прилика на својот пријател Ѓорче Петров. А, она што е најтипично во текстот на Ѓорче е дека тој го претставува Гоцета особено објективно, со сите негови добри и лоши страни.
Ѓорче, кој и самиот бил против создавање култ на личоста, пишува дека "Не може да се каже дека Гоце Делчев е апостол".
"Кај ќе стапнеше работите во Организацијата добиваа на темпо и брзина и која работа ќе ја почнеше одеше брзо кон крајот, а по пат го дигаше и расположнието кај соработниците. Неговите зборови беа ослободени од секакви скрупули, кога некого ќе го поканеше да работи, создаваше поламен кај слушателите", пишува Ѓорче Петров. Тој додава дека Делчев често бил своеглав, па таа страна од неговиот табиет правела проблеми оти се случувало да презема активности и без договор со Организацијата.
Петров во беседата ја опишува нивната последна средба во Софија, во март 1903, два месеци пред Делчев да биде убиен во село Баница. Биле заедно со Никола Малешевски, а Делчев, инаку противник на идејата за востание оти сметал дека уште не е добро подготвен теренот во Македонија, бил решен со чета да замине во Серез и таму да прави диверзантски акции на турските објекти. Како што пишува Петров, Гоце како да претчувствувал дека веќе нема да се видат, на крајот на средбата особено средечно се поздравил и со него и со Малешевски, ги изгушкал и избацил и на крајот инсистирал да се сликаат.
За убиството на Делчев, Ѓорче пишува дека "предавство е во прашање, но не се дозна од каде".
Инаку, според едно сведоштво од архивата на Методија, самиот настан - беседата на Ѓорче за Гоце на комеморацијата во Софија, привлекла особено внимание во бугарската јавност во тоа време. Македонските студенти ја организирале така што за влез наплаќале карти за да соберат пари за организацијата. Биле изненадени што картите се распродале за еден ден, а во првите редови биле највидните бугарски политичари од тоа време. Ѓорче, пред да почне да зборува, со рака покажал кон нив и рекол: "Еве ги гробарите на Македонија!".
Целата оваа возбудлива приказна има и еден друг еден аспект - го открива игнорантскит однос на македонскиот естаблишмент кон сопствената историја.
Имено, Методија Тројачанец уште пред 30 години напишал биографија на Ѓорче, на 400 страници насловена "Моите спомени за Ѓорче Петров", Тој се обидел да ја објави во 1976, но тогашните македонски власти ја одбиле идејата под образложение дека "многу романтично пишувал за Ѓорче". Синот на Методија др Здравко Тројачанец се обидел да ја објави во 1992, но оригиналниот ракопис едноставно исчезнал од печатницата, а семејството нема копија.
Исто така, Методија во 1980, една година пред смртта, на Државниот архив му продал еден поголем дел од неговата архива за Ѓорче, но парите не ги сакал за себеси туку предложил со нив да се основа фондација која ќе стипендира студенти и постипломци за проучување на животот и делото на Ѓорче Петров. За жал, тогашниот естаблишмент не ја прифатил идејата, парите девалвирале и фондацијата никогаш повторно не се покренала.
А, интересно, Тројачанец го чува бележникот од татка си Спиро, во кој педантно се запишани сите датуми значајни за неговото семејетво. Во него стои и точната дата за раѓањето на Ѓорче Петров (која во нашата историографија се јавува во повеќе верзии) - 27 февруари 1864, во Варош.

сликава е оригинал (не е цртана)

Bravo

Bravo за темава

Ај сега вие кажете нешто за гоце

еххх...Гоцката...бај д веј добра тема !

дада